Wist je dat een jaarthema een verrassend effect kan hebben op je leven? Even in het kort voor degene die geen idee hebben wat een jaarthema is. Het is het thema, het onderwerp waar jouw jaar over mag gaan. Het jaarthema dat ik heb gekozen is ‘Schaamteloos in het licht’ Bij de start van 2021 schreef ik een blog over mijn jaarthema’s en vroeg ik mij af wat dit jaarthema mij zou brengen… Nu zijn we bijna halverwege en zo hé, mijn jaarthema heeft van zich laten horen!

Schaamteloos of schaamtevrij
De eerste maand twijfelde ik: Schaamteloos of toch Schaamtevrij in het licht? Is Schaamteloos niet een beetje over de top, roep ik dan niet van alles over mij af? Durf ik dat? Ik koos toch voor schaamteloos. Er zit meer energie, meer ondeugendheid en speelsheid in het woord schaamteloos. Het thema daagt mij uit om meer in het licht te staan en mijn zichtbaarheid te vergroten. En ja dat heb ik geweten, in meerdere opzichten en het jaar is nog niet eens op de helft. Vol verwachting klopt mijn hart… soms van stressvolle giechels.

Hoe helpt mijn jaarthema mij?
Het promoten van mijn boek De juf die geen juf is is iets wat mij veel energie kost, omdat het zichtbaarheid vereist. Elke keer dat ik een berichtje over mijn boek deel, overvalt mij een idiote twijfel en onzekerheid. En dan komt het: ‘Kom op Katrín, schaamteloos in het licht, schaamteloos reclame maken, schaamteloos het boek promoten.’ Het activeert om ja te zeggen en te doen. Maar het leukste van alles is dat het mij vooral doet lachen, lachen om mijn eigen gekkigheid.

Waarom weet ik wel
Waarom zichtbaarheid zo moeilijk voor me is weet ik wel; het is geboren in het verleden op momenten dat onzichtbaar zijn nou eenmaal beter was. En die veiligheid in de onzichtbaarheid is een beetje blijven hangen. Destijds was het handig, nu al lang niet meer. Dus tijd voor actie in mijn zichtbaarheid. Een proces van heb ik jou daar, maar wat een mooie innerlijke reis naar buiten.

Buiten mijn comfortabele onzichtbare zone
Het jaar begon al snel met een interview, een podcast over mijn boek, en oh wat was dat spannend. Zo spannend dat het wel twee weken duurde voordat ik deze durfde terug te luisteren en maar mondjes maat er aandacht voor durfde te vragen. Maar hé, ik heb het wel gedaan. En wat kreeg ik er mooie reacties op.

Libelle
Ja echt, heus, een interview door de Libelle. Daar ging ik naar een studio. In de ontspanning, totale overgave. Ik werd opgemaakt, mijn nagels gelakt, haren gedaan en daarna werd ik in allerlei setjes kleding gehesen. Huppakee voor de camera in de studio. Eén dame ging flink wapperen, zodat mijn haren een eigen leven gingen leiden voor de camera. Het ging weliswaar niet over mijn boek, maar kennelijk mag dat deel van mijn leven ook in het licht. En ja schaamteloos verkocht ik een boek, aan de dame die voor mij prachtige kleurige kleding had uitgekozen. Al giechelend ging ik door de dag en heel eerlijk: ik heb ervan genoten. Ik mag nog niets delen verder, want het is voor de Libelle Zomerspecial dus… in spannende afwachting van de zomer.

El Hizjra
Begin mei opende ik mijn mail en zag ik een berichtje van El Hizjra, centrum voor Arabische kunst en literatuur. Niets vermoedend opende ik nieuwsgierig het bericht en BAM die kwam binnen. Zichtbaarheid kwam wel erg dichtbij. ‘Echt niet!’ vloog het gelijk door mijn hoofd, de spanning in mijn lijf geruststellend. Daar was ie weer… Schaamteloos in het licht, dus ga ik natuurlijk geen nee zeggen om een verhaal uit mijn boek voor te komen dragen. Hoewel ik mij toch afvroeg: hoezo ik? Ik houd van Marokko, maar ik in een centrum voor Arabische kunst en cultuur? Dus ik stuurde een mail of ze zich misschien vergist hadden? Absoluut geen vergissing, was de reactie.

Theater van ’t woord
Daar stond ik, dodelijk zenuwachtig, het verhaal van Sagal voor te dragen in Theater van ‘t woord. Dit was wel level-up in Zichtbaarheid. En om maar gelijk mijn zichtbaarheid te vergroten kan je hieronder mijn voordracht terugzien:

Kijk ook op de website van El Hizjra voor de gehele uitzending van de Literaire Iftar en zie de fantastische power van Yasmina Ahamiane en Faisal el Hassan.

En nog zoiets ongelooflijks gebeurde deze week: mijn boek is aangekocht door de bibliotheek. Wat een bijzonder gevoel is dat.

Schaamteloos… en in het licht
En dat het soms oppassen geblazen is met mijn jaarthema heb ik ook wel gemerkt, nou ja schaamteloos…zeker wel in het licht. Al ruim een jaar wonen we in een klein vakantiehuisje in Zandvoort. Afgelopen week loop ik nog half slapend poedeltje naakt naar de douche, de gordijnen zijn dicht en een bovenlicht in het piepklein halletje zit veel te hoog om naar binnen te kunnen kijken, tenminste normaal gesproken.

Het universum gaf een knipoog
Ik weet niet wie er meer schrok, zo zichtbaar in het licht. De schilder probeerde al wankelend op de ladder zich van het raam te verwijderen, wat natuurlijk totaal niet lukte, dus hield hij zijn armen gevaarlijk wankelend hoog in de lucht als een soort excuses, maar zijn ogen deed hij niet dicht trouwens. Maar ja, ik stond poedeltje naakt met ogen als schoteltjes zo groot en met een open mond hem op nog geen meter afstand geschrokken aan te gapen. Vervolgens draaide ik mij om en dook met een grote sprong mijn onzichtbaarheid weer in. De schilder hoorde ik overigens hetzelfde doen, hij vluchtte met ladder en al. Ach schaamteloos… hoewel ik sindsdien toch voor de zekerheid eerst iets aanschiet. Het universum gaf even een knipoog en maakte mij aan het lachen.

De juf die geen juf is
Tja ik moet natuurlijk wel schaamteloos reclame maken voor mijn boek De juf die geen juf is.
Het boek is ook ideaal om cadeau te geven aan ouders, docenten, pedagogiek studenten en natuurlijk iedereen die nieuwsgierig is naar de verhalen van jongeren die zo onzichtbaar zijn. Want het draait natuurlijk vooral om het zichtbaar maken van jongeren en de aangrijpende, ontroerende verhalen van hen.

Heb je het boek al gelezen? Fijn wanneer je een recensie achterlaat op bol.com.

Wil je op de hoogte blijven?

Leuk! Meld je nu hier aan en wij houden je op de hoogte van onze verhalen en activiteiten.